Δεν είναι καθόλου δύσκολο!
Τελευταία αρκετές φίλες της σελίδας, μάλλον νέες μαγείρισσες με ρώτησαν με σχόλια ή με inbox μηνύματα πώς μένουν τα χόρτα μου τόσο πράσινα στο βράσιμο. Επειδή στο μενού της εβδομάδας αυτό που μένει σταθερό εδώ και καιρό είναι τα βραστά χόρτα, βλέπουν συχνά φωτογραφίες από τα καταπράσινα τσιμουλάκια μου (παραπούλια) τα πικράσταχά μου αλλά και τα καλοκαιρινά βλίτα .
Επειδή είναι η εποχή των χόρτων, των μπρόκολων, των τσιμουλιών (τσιμούλια λέμε τα παραπούλια στην Κρήτη) είπα σήμερα να κάνω μια ανάρτηση σχετική με το θέμα αυτό, τόσο για τους αναγνώστες που ενδιαφέρθηκαν όσο και για τις δικές μου αναρτήσεις, για να παραπέμπω εδώ και να μην γράφω τα ίδια και τα ίδια πολλές φορές. Αργότερα θα έχουμε τα πικράσταχα, τα βλίτα, τα κολοκυθάκια. Γενικά όλο και κάποια λαχανικά ή χορταρικά βράζουμε!
Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ παράξενη στο βράσιμο των χόρτων και των λαχανικών. Όσο κι αν τα έχω λαχταρήσει αν είναι γκρίζα και κακό βρασμένα δεν τα βάζω στο στόμα μου. Είμαι από μικρή επηρεασμένη από τη γιαγιά μου που θεωρούσε ένδειξη νοικοκυροσύνης το σωστό χρώμα στα βρασμένα χόρτα και δεν θέλω ούτε να βλέπω στο τραπέζι μου γκριζόμαυρα ή κιτρινισμένα βραστά χόρτα ή λαχανικά.
«Νάσαι νοικοκεραδάκι. Να τα καλό πλύνεις και να τα βράζεις όμορφα. Άμα είναι σαν τα μαλλιά τσι γράς είναι για πέταμα. Να μη τα στριμώχνεις στο τσικάλι. Καλλιά να τα βράζεις μισά μισά παρά να μαυρίσουνε».
Ατέλειωτα πλυσίματα τους έκανε. Και σε εποχές που δεν είχε νερό στο νεροχύτη της αλλά κουβαλούσε από τη βρύση της γειτονιάς όπως έκανε τότε όλος ο κόσμος. Ανεβασμένη εγώ στο σκαμνάκι την παρακολουθούσα να τινάζει τα χόρτα μέσα στη γεμάτη με νερό λεκάνη και να τα βγάζει σε μια δεύτερη. Να γεμίζει μετά τη δεύτερη με νερό και να επαναλαμβάνει τη διαδικασία.
Όσες φορές παράκουσα τη συμβουλή της –όχι βέβαια για το πλύσιμο, αφού το σχολαστικό πλύσιμο είναι αυτονόητο- όσο για την ποσότητα των χόρτων στην κατσαρόλα, τα χόρτα δεν έγιναν όπως πρέπει.
Δεν έχουν όλα τα χόρτα και τα λαχανικά την ίδια «δυσκολία» βρασίματος. Κάποια μαυρίζουν πιο εύκολα και άλλα είναι πιο ανθεκτικά. Έτσι μερικά, και μάλιστα πολύ συνηθισμένα θέλουν λίγο παραπάνω προσοχή στο βράσιμο. Μπρόκολα, τσιμούλια, βλίτα, βρούβες, σινιάβρι είναι «δύσκολα». Μερικά αγριόχορτα αλλά και τα αντίδια και τα τσιμπητά ραδίκια , το σταμναγκάθι, οι σταφυλινάκοι είναι πιο ανθεκτικά. Σε πολλά είδη παίζει μεγάλο ρόλο και η φρεσκάδα για να διατηρήσουν το χρώμα τους.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook
το διαβάσαμε ΕΔΩ
cretangastronomy.gr
Social Plugin