Αποτελεί το απόλυτο όπλο για την καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων!
Ο λόγος για την Αρτεμισία που ανήκει στα αγγειόσπερμα δικοτυλήδονα, στην οικογένεια Asteraceae. Υπάρχουν πολλά υπο είδη και τα πιο γνωστά είναι η Artemisia annua L. που είναι φυτό της Ασίας και η Artemisia arborescens L. που είναι φυτό της Κρήτης.
Στην πρώτη γραμμή των φυσικών μέσων για την καταπολέμηση του καρκίνου που έχουν ήδη αναπτυχθεί και επιτρέπουν στο σώμα να θεραπεύσει τον εαυτό του, είναι ένα νέο παράγωγο του φυτού αρτεμισία που είναι πολύ αποτελεσματικό.
Σε μελέτη που δημοσιευθεί , βρέθηκε ότι η αρτεμισινίνη σε συνδυασμό με σίδηρο, μπορεί να σκοτώσει 98 % των καρκινικών κυττάρων του μαστού σε 16 ώρες.
Τι είναι Αρτεμισίνη
Η αρτεμισινίνη είναι μια χημική ένωση που ανήκει στα φυσικά προϊόντα και χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ελονοσίας που προκαλείται από το παράσιτο Plasmodium falciparum.
Ανακαλύφθηκε από την κινέζα χημικό Γιούγιου Του ως συστατικό του φυτού Artemisia annua, το οποίο χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική.
Η ανακάλυψή της τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής το 2015.
Η αρτεμισινίνη ανήκει στην κατηγορία των σεσκιτερπενικών λακτονών.
Στη χημική της δομή απαντάται μια ασυνήθιστη γέφυρα υπεροξειδίου, χαρακτηριστικό στο οποίο οφείλεται και η ανθελονοσιακή της δράση.
Η αρτεμισινίνη σε συνδυασμό με ορισμένα ημισυνθετικά ανάλογα της χρησιμοποιείται ως και σήμερα για την αντιμετώπιση της ελονοσίας. Ωστόσο, η χαμηλή βιοδιαθεσιμότητα και το υψηλό κόστος παραγωγής τους, καθιστούν τη θεραπεία βασισμένη στην αρτεμισινίνη, ασύμφορη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά τη συνδυαστική θεραπεία με αρτεμισινίνη και κάποιο άλλο ανθελονοσιακό φάρμακο, ως θεραπεία επιλογής για την ελονοσία.
Τι προκάλεσε η Αρτεμισία
Το βότανο προκάλεσε μείωση 28 % στα κύτταρα καρκίνου του μαστού, αλλά όταν συνδυάζεται με σίδηρο, ο καρκίνος εξαφανίζεται.Ακόμα πιο ενδιαφέρον, είναι ότι τα φυσιολογικά κύτταρα δεν επηρεάζονται αρνητικά. Η Αρτεμισίνη είναι γνωστό βότανο που χρησιμοποιείται στην κινέζικη ιατρική (Qinghaosu).
Που αλλού έχει χρησιμοποιηθεί
Η Αρτεμισινίνη έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν ως ένα ισχυρό αντιελονοσιακό βότανο, αλλά τώρα έχει αποδειχθεί ότι είναι χρήσιμο και κατά του καρκίνου. Στη μελέτη, όταν δίνεται ένα συμπλήρωμα σιδήρου, που συχνά συσσωρεύεται στον ιστό του μαστού, αλλά ιδιαίτερα στα καρκινικά κύτταρα, όταν δοθεί και αρτεμισινίνη αυτή είναι πράγματι σε θέση να στοχεύει τα «κακά» κύτταρα και να αφήνει ανέπαφα τα «καλά». Λαμβανόμενα μαζί (σίδηρος και αρτεμισίνη), τα αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι προκαλούν διαταραχή της έκφρασης του παράγοντα μεταγραφής E2F1 και συμβάλλουν στην αναστολή του κυτταρικού κύκλου των ανθρώπινων κυττάρων καρκίνου του μαστού.
Οι χυμοί τους έχουν πικρή γεύση και από αυτό το φυτό εξάγεται ένα αιθέριο έλαιο πράσινου χρώματος, η αψίνθη, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν στη φαρμακολογία βοτάνων για τις αντιελμινθικές, αιμοστακτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές, αντισηπτικές και διουρητικές ιδιότητές του, καθώς και για την παρασκευή του αλκοολικού ποτού αψέντι αλλά και του βερμούτ. Σήμερα χρησιμοποιείται ως συστατικό διάφορων λικέρ στην Ιταλία και Ισπανία καθώς και στο Γερμανικό βερμούτ.
Το αποσταγμένο έλαιο της Αψιθιάς ήταν βασικό συστατικό ενός ποτού που το ονόμαζαν Αψέντι (Absinthe). Η κατανάλωση αυτού του ποτού τον 19ο αιώνα θεωρήθηκε ένα σοβαρότατο κοινωνικό πρόβλημα αντίστοιχο με το σημερινό των ναρκωτικών. Η χρήση του αιθέριου ελαίου της Αψιθιάς σαν αρωματικού καταργήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν ανακαλύφθηκε ότι το συστατικό Θουγιόνη (Thujone) που περιέχει σε υπερβολικές δόσεις προκαλεί βλάβη στο νευρικό σύστημα και παραισθήσεις. Η παρατεταμένη χρήση και σε υπερβολικές δόσεις της αψιθιάς μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στο νευρικό σύστημα.
Είναι ένα συστατικό στο οινόπνευμα αψέντι και χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό σε ορισμένα άλλα ποτά και κρασιά, συμπεριλαμβανομένων των πικρών ποτών (bitters), βερμούτ και pelinkovac. Κατά τον Μεσαίωνα, χρησιμοποιήθηκε για να καρυκεύει το υδρόμελι και στο Μαρόκο, χρησιμοποιείται ως τσάι.
Στην Αγγλία του 18ου αιώνα, το άψινθο μερικές φορές, χρησιμοποιείτο αντί του λυκίσκου στη μπύρα.
Άλλες ιδιότητες του βοτάνου
Ο παράγοντας μεταγραφής E2F1 αντιπροσωπεύει ένα κρίσιμο μεταγραφικό μονοπάτι με το οποίο η αρτεμισινίνη ελέγχει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Ο Σίδηρος συσσωρεύεται στα καρκινικά κύτταρα λόγω ειδικών υποδοχέων και βοηθάει στην κυτταρική διαίρεση, με τους υποδοχείς τρανσφερίνης.
Ο σίδηρος είναι απαραίτητος επειδή τα κανονικά κύτταρα έχουν πιθανόν αυτούς τους υποδοχείς, αλλά τα καρκινικά κύτταρα που έχουν σε μεγάλη αφθονία αυτούς τους υποδοχείς, μπορεί να στοχεύονται από το συνδυασμό σιδήρου – αρτεμισινίνης.
Πολλές μελέτες έχουν, ήδη, διεξαχθεί για να αποδείξουν ότι το εκχύλισμα αρτεμισίας Artemisia annua L, μπορεί να εξαλείψει αποτελεσματικά τη νόσο παρουσία σιδήρου. Στην πραγματικότητα, η χρήση της χρονολογείται από χιλιάδες χρόνια στην Κίνα όπου χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ελονοσίας. Όπως, και τα καρκινικά κύτταρα, το παράσιτο της ελονοσίας δεν μπορεί να ζήσει παρουσία αρτεμισινίνης, επειδή είναι πλούσιο σε σίδηρο. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα πολλά βότανα που έχουν βρεθεί ότι προκαλούν απόπτωση των καρκινικών κυττάρων.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook
Social Plugin