Ο άνηθος είναι εξαιρετικό ίαμα για τον τυμπανισμό και τον κολικό πόνο που προκαλεί μερικές φορές . Είναι επίσης το πιο κατάλληλο βότανο για τον κολικό των παιδιών. Αυξάνει τη ροή γάλακτος στις μητέρες που θηλάζουν. Το μάσημα των σπόρων καθαρίζει τη κακοσμία της αναπνοής και του στόματος.
Η επιστημονική του ονομασία είναι Anethum graveolens (άνηθο το βαρύοσμον) και ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδοφόρων.
Αυτό το γένος συμπεριλαμβάνει 2 φυτά αυτοφυή στις περιοχές της Ευρώπης και Ασίας. Ο κοινός καλλιεργήσιμος Άνηθος είναι ένα μονοετές φυτό, το άλλο συγγενές είδος είναι διετές. Έχει μακριά νηματώδη ρίζα, από την οποία αναπτύσσεται ο κούφιος βλαστός με τα πτεροειδή φύλλα, τα οποία μοιάζουν με του Μάραθου. Ομπρέλες από μικρά κίτρινα γυαλιστερά άνθη αναπτύσσονται στις κορυφές του βλαστού, ακολουθούμενα από αυγοειδές μυτερούς και αρωματικούς σπόρους.
Καλλιεργείται από σπόρους που φυτεύονται κατευθείαν στο ύπαιθρο σε ηλιόλουστα μέρη. Το φυτό έχει πολύ ψιλά τρυφερά φυλλαράκια και τα λουλούδια, ανθίζουν από Ιούνιο έως Αύγουστο.
Μπορεί να φτάσει τα 70-120 εκατοστά. Η συγκομιδή του γίνεται 2-3 φορές το χρόνο.
Οι αρχαίοι Έλληνες τον είχαν γιατρικό για τον λόξυγκα.
Ήταν τόσο πολύτιμο αρωματικό χόρτο στην αρχαία Ρώμη που επιβλήθηκε ειδικός φόρος για χάρη του. Η χρήση του ήταν γνωστή από πιο πριν. Στον τάφο του Αμενοφέως του Β΄ της Αιγύπτου αναγνωρίσθηκαν ίχνη του.
Ο Άνηθος ήταν ένα σημαντικό φαρμακευτικό χόρτο από την Βιβλική εποχή. Πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες ου Άνηθου περιέγραψε ο Πλίνιος (23-79 μ.Χ.) και πολλοί συγγραφείς του 10-όυ αιώνα. Ο Κούλπεπερ (1653 – “Πλήρες βοτανοθεραπεία”) γράφει: «Το χόρτο σταματάει τον λόξυγκα, βρασμένο σε κρασί… και χρησιμοποιείται στα σκευάσματα για την αποβολή των αερίων και των πόνων που προκαλούν.»
Στη μαγειρική χρησιμοποιούμε και τον σπόρο και τα φύλλα του. Τον χρησιμοποιούμε για καρύκευμα σε σάλτσες για ψάρι, καβούρια και όστρακα, σε σαλάτες με αγγούρι, μαρούλι, ντομάτες και πατάτες. Επίσης σε μαγιονέζες, μαρινάτες για ψάρι, γαλακτοκομικά και αρωματικό ξύδι. Τα κοτσανάκια με τα άνθη και τους σπόρους μπαίνουν σε αγγουράκια τουρσί, ξινολάχανο και άλλα τουρσιά. Τα άνθη χρησιμοποιούνται σε κονσέρβες για ψάρι και τουρσιά, λαχανικά και λικέρ βοτάνων. Τοποθετείται επίσης σε ντολμαδάκια, σπανακόπιτα, χορτόπιτες, ομελέτες, κρύες σούπες, άσπρη φασολάδα.
Για φαρμακευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται οι σπόροι, το τρυφερό χόρτο πριν ανθίσει το φυτό και το αιθέριο έλαιο του Άνηθου.
Τα συστατικά του βοτάνου είναι αιθέριο έλαιο με καρβόνη, σταθερό έλαιο (σπόροι), φυτικές κόλλες και δεψικές ύλες, ρητίνη, βιταμίνη C, άφθονο κάλιο, ασβέστιο, φωσφόρο και μαγνήσιο.
Ειδικότερα οι καρποί του Άνηθου περιέχουν 2,5-4% αιθέριο έλαιο, 10-20% φυτικό έλαιο, πρωτεΐνες, αμίνες, μπεργκαπτένη, ουμπελιπρενίνη, σκοπολετίνη, εσκουλετίνη, ουμπελιφερόνη, κοφείνη, χλωρογενικό οξύ κ.ά.
Είναι ένα δριμύ δροσιστικό, αρωματικό χόρτο, που ηρεμεί και καταπραΰνει το πεπτικό σύστημα (διεγερτικό της πέψης), ελέγχει τις μολύνσεις και έχει διουρητική δράση. Χάρη στο περιεχόμενο σε αιθέριο έλαιο το σκεύασμα έχει σπασμολυτική δράση, αντιφυσώδη και αντιεμετική δράση.
Ανακουφίζει το στομάχι, ιδιαίτερα στις στομαχικές διαταραχές των παιδιών και όταν το προσθέτουμε ωμό στο φαγητό καταπολεμά τη δυσπεψία.
Διεγείρει την όρεξη και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στον λόξυγκα και την αεροφαγία. Οι σπόροι του είναι χρήσιμοι στην κακοσμία του στόματος και το αφέψημα τους είναι καλό αντιβηχικό και καταπραϋντικό του στομάχου και των εντέρων. Αυξάνει τη ροή του γάλακτος στις μητέρες που θηλάζουν.
Η λαϊκή ιατρική χρησιμοποιεί το σκεύασμα για την θεραπεία των ασθενειών του συκωτιού, αεροφαγία και αιμορροΐδες.
Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1-2 κουταλιές του τσαγιού σπόρους που τους έχουμε συνθλίψει μαλακά και το αφήνουμε 10-15 λεπτά. Για τη θεραπεία του τυμπανισμού πίνουμε ένα φλιτζάνι πριν από τα γεύματα.
Αν χρησιμοποιήσουμε το βάμμα του βοτάνου πίνουμε 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.
Προφυλάξεις: Το βότανο θεωρείται ασφαλές για κατανάλωση. Να μην το χρησιμοποιείτε στην εγκυμοσύνη. Για τον θηλασμό δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία. Σε περίπτωση που έχουμε διαβήτη ελέγχουμε το ζάχαρο μας γιατί ίσως παρατηρήσουμε κάποια μείωση. Δεν πρέπει κανείς να το λαμβάνει παράλληλα με λίθιο.
©ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε μας και στο Instagram
το διαβάσαμε ΕΔΩ
xaniotika nea
Social Plugin