Όταν δημιουργήθηκε η καρδιά από τη Πηγή της Δημιουργίας, ο στόχος και ο ρόλος της ήταν να λειτουργεί ως κεντρικός ελεγκτής. Ο ρόλος λοιπόν της καρδιάς είναι να ελέγχει και να φροντίζει ότι όλα πάνε καλά στο σώμα, και σαν όργανο είναι από τα πιο σημαντικά για την ίδια τη ζωή. Το «διαβατήριο» και η «πιστοποίηση» της λειτουργίας αυτής είναι το αίμα. Όταν σταματάει η καρδιά , όλα σταματάνε ακαριαία. Η καρδιά λειτουργεί επίσης σαν μια πύλη με τη ζωή και το μήνυμά της είναι καθαρά το «αγαπώ τον εαυτό μου». Ένας άνθρωπος που δεν αγαπά τον εαυτό του η καρδιά το γνωρίζει και νιώθει ότι μάχεται μόνη της, χωρίς σύμμαχο. Ο σύμμαχος της καρδιάς είμαστε εμείς ίδιοι.
Αν δεν εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας, η καρδιά δεν μας εγκαταλείπει.
Η καρδιά μπορεί και προσλαμβάνει άμεσα τα μηνύματα της σχέσης με τον εαυτό μας. Όταν προδίδουμε τον εαυτό μας, η καρδιά νιώθει ότι μας προδώσαμε. Όταν εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας είναι σαν να εγκαταλείπουμε την ίδια τη ζωή
. Αυτό είναι το μήνυμα που παίρνει η καρδιά. Και πολλές φορές νιώθει
από μόνη της, έχει την πνευματική ευφυΐα να νιώθει ότι «εγώ γιατί να
δουλεύω χωρίς στήριξη;». Πολλοί άνθρωποι έχουνε μάθει να ζούνε με αυτό
και δεν αντιλαμβάνονται πόσο κακό κάνουνε στην υγεία τους, όταν
εγκαταλείπουν τον εαυτό τους. Η καρδιά χρειάζεται τη στήριξή μας και
την αγάπη μας. Δεν χρειάζεται να αγαπά τους άλλους, αλλά χρειάζεται
οπωσδήποτε να αγαπάμε τον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να είμαστε
ζωντανοί αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας. Για αυτό το ρόλο πλάστηκε και
δημιουργήθηκε και αυτό είναι το πρώτο μήνυμα που λαμβάνει.
Μια καρδιά που αγαπά τους άλλους αλλά όχι τον εαυτό της μπορεί να νοσήσει.
Μια καρδιά που αγαπά τον εαυτό της αλλά δεν ενδιαφέρεται να αγαπήσει
άλλους δεν θα νοσήσει, εκτός αν είναι το τραύμα της απογοήτευσης που
έχει περάσει μέσα της από τους ανθρώπους και αυτό την έχει τραυματίσει.
Αρα, δεν μπορεί να αγαπά εάν πονάει!
Όλη η δύναμη της καρδιάς
βρίσκεται στην αορτή. Για αυτό ο χάρτης της καρδιάς ξεκινά από το να
αφουγκραστούμε τον παλμό της αορτής . Ακούγοντας την αορτή
καταλαβαίνουμε ποιοι είμαστε και πως έχουμε φερθεί στον εαυτό μας. Καθώς
δουλεύουμε και καθαρίζουμε τον παλμό της αορτής, βοηθάμε στο να
επανασυνδεθούμε με εμάς. Δεν μπορούμε να υπάρχουμε αν δεν μας αγαπάμε.
Άλλο αποδοχή , άλλο αγάπη. Και η καρδιά χρειάζεται αγάπη. Η αγάπη δεν
είναι ένα συναίσθημα , η αγάπη είναι η αίσθηση ότι εγώ είμαι σημαντικός
για τον εαυτό μου. Ότι εγώ είμαι σημαντικός για τη ζωή μου. Ότι εγώ
είμαι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου.
Όλοι μας νομίζουμε,
έχουμε σαν δεδομένο ότι η καρδιά θα είναι εκεί και θα μας στηρίζει. Όπως
έχουμε και σαν δεδομένο τη ζωή. Και δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι
τίποτα από αυτά τα δύο δεν είναι δεδομένο. Σε αυτή τη θεραπεία μπορούμε
να συνδεθούμε με την καρδιά μας και να καταλάβουμε ότι η ζωή δεν είναι
δεδομένη… η ζωή είναι σχέση με τον εαυτό πάνω από όλα!
Αυτό είναι το
μήνυμα που φέρνει η καρδιά. Και η καρδιά χτυπάει έντονα όταν χρειάζεται
να την ακούσουμε. Πόσες φορές έχουμε αισθανθεί ότι η καρδιά μας χτυπάει
έντονα; Είναι τα μηνύματά της για να καταλάβουμε και να εστιάσουμε ξανά
σε μας. Και να μας αναγκάσει να αφουγκραστούμε. Η δύναμη της καρδιάς
λοιπόν είναι η ίδια η ζωή. Η καρδιά είναι ο φορέας της ζωής.
Αν δεν σεβόμαστε την καρδιά μας σημαίνει ότι δεν σεβόμαστε τη ζωή μας.
Αν δεν σεβόμαστε τη ζωή μας δείχνει ότι δεν σεβόμαστε ούτε την καρδιά μας. Και εννοείται, ούτε τον εαυτό μας.
Ζωή και καρδιά είναι ένα.
Αυτά τα δύο δεν μπορούν και δεν πρέπει να διαχωρίζονται. Αυτός είναι ο
ρόλος και ο λόγος της καρδιάς μας. Όχι απλά να μεταφέρει το αίμα, να
οξυγονώνει το αίμα, αλλά είναι μια σημαντική παρουσία που τη νιώθουμε
εκεί κοντά που ακούμε, κοντά στο αυτί μας… εκεί που μιλάμε, εκεί που
νιώθουμε.
Η καρδιά στους Αζτέκους – γιατί στις ανθρωποθυσίες
τους αφαιρούσαν την καρδιά; Γιατί εκεί ήταν η ίδια η ζωή. Η καρδιά είναι
πύλη ζωής. Και ένιωθαν ότι παίρνουνε ζωή. Λειτουργούσε σαν ένα μέσον,
σαν ένα μέσον μαγείας, για να πάρουν ζωή. Θρεφόταν από την ενέργεια που
μεταφέρει η καρδιά σαν πύλη ζωής. Ήταν ένα είδος βαμπιρισμού. Έκλεβαν τη
ζωή του άλλου. Δεν σκότωναν απλά, δεν εκδικούνταν, έκλεβαν τη ζωή, σαν
να λέμε έκλεβαν λίγο ακόμα χρόνο.
Η καρδιά λοιπόν εκφράζει τον ίδιο μας τον εαυτό. Εαυτός και ζωή δεν διαχωρίζονται.
Ο τρόπος που βλέπουμε τη ζωή είναι ο τρόπος που βλέπουμε τον εαυτό μας.
Και ο τρόπος που βλέπουμε τον εαυτό μας δείχνει τον τρόπο που βλέπουμε
τη ζωή. Δεν μπορείς να ζεις διαφορετικά από αυτό που είσαι και αυτό
ακριβώς είναι το μήνυμα της καρδιάς: η υπενθύμιση της ζωής. Η καρδιά
πονάει μόνο όταν δεν είμαστε εμείς, και όταν δεν ζούμε σαν να είμαστε
εμείς. Και το καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά. Δεν μπορεί να κρυφτεί αυτός ο
πόνος. Και αυτός ο πόνος της καρδιάς είναι αφόρητος. Η καρδιά δεν
κοροϊδεύεται. Η σχέση με την καρδιά μας είναι μια προσωπική σχέση. Η
καρδιά δεν έχει δημιουργηθεί για να αγαπά τους άλλους. Έχει δημιουργηθεί
από το δημιουργό για να αγαπά εμάς. Εκφράζει την πρώτη σχέση, γιατί η
πρώτη σχέση μας με τη ζωή είναι με τον εαυτό.
Αν δεν έχεις
καλή σχέση με τον εαυτό, δεν μπορείς να έχεις καλή σχέση με τη ζωή. Αν
δεν έχεις καλή σχέση με τον εαυτό, δεν μπορείς να έχεις καλή σχέση με
τους ανθρώπους. Γι’αυτό η καρδιά είναι η τιμή προς τον εαυτό.Μια
υγιής καρδιά εκφράζει ότι τιμούμε τον εαυτό μας, την ύπαρξή μας και τη
ζωή που μας δόθηκε. Όταν τιμούμε τον εαυτό μας, η καρδιά μας δεν
πρόκειται να μας προδώσει. Και όταν η καρδιά λαμβάνει αυτό το μήνυμα «με
τιμώ ή δεν με τιμώ, με αγαπώ ή δεν με αγαπώ», αυτό το μήνυμα
μεταφέρεται στο αίμα. Μεταφέρεται στους πνεύμονες ,μεταφέρεται σε όλα τα
όργανα του σώματος. Και μετά έγκειται στη δύναμη και τη ζωτική ενέργεια
που έχει το κάθε όργανο, αν θα αντέξει την απόρριψη του εαυτού και θα
νοσήσει. Ένας άνθρωπος λοιπόν που δεν τιμά τον εαυτό του είναι σίγουρο
ότι θα νοσήσει. Γιατί αυτό είναι το μήνυμα που η καρδιά μεταφέρει μέσω
του αίματος.
Η καρδιά υποφέρει όταν δεν μας τιμούμε.
Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που έχει ευφυΐα. Και η συναισθηματική της
ευφυΐα έγκειται μόνο στη σχέση με τον εαυτό. Δεν περιλαμβάνει άλλους.
Μόνο όταν αγαπάς τον εαυτό σου μπορείς να αγαπήσεις, μόνο όταν τιμάς τον
εαυτό σου και είσαι υγιής μπορείς να αγαπήσεις. Αλλιώς είναι απλά
συναισθήματα και εξαρτήσεις. Απλώς γίνεται μια αγάπη «εξαρτητική». Δεν
είναι αγάπη, δεν γίνεται να αγαπάς αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου. Είναι
απλά μια σχέση συναισθημάτων. Μια συναισθηματική εμπλοκή. Όχι μια σχέση
αγάπης, γιατί δεν είσαι εσύ.
Η καρδιά επίσης είναι το όργανο που
αντιλαμβάνεται αμέσως αν σέβεσαι τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να
κοροϊδέψεις την καρδιά. Δεν μπορείς να την πείσεις ότι σε φροντίζεις
επειδή τρως υγιεινά , επειδή αθλείσαι, επειδή κάνεις πράγματα για τον
εαυτό σου. Δεν κοροϊδεύεται. Η ευφυΐα της αορτής τα καταλαβαίνει όλα. Η
πρώτη σχέση που έχουμε στη ζωή να αντιμετωπίσουμε είναι η σχέση με την
καρδιά μας, δηλαδή με τον εαυτό μας. Η πιο σημαντική μας σχέση στη ζωή
είναι η σχέση με την καρδιά μας. Για αυτό όλοι οι διαλογισμοί
επικεντρώνονται πια στην καρδιά. Δεν είναι το τρίτο μάτι και η
διαίσθηση. Όλοι οι διαλογισμοί… ο σωστός διαλογισμός οφείλει να κάνει
κέντρο την καρδιά. Αν δεν βρεις τον εαυτό σου δεν πηγαίνεις πουθενά.
Απλά σε ξεγελάς, ξανά και ξανά και ξανά…
©ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook
Για να μην χάνεις καμία ανάρτηση, ακολούθησε μας στο GOOGLE NEWS!
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε μας και στο Instagram
το διαβάσαμε ΕΔΩ
Social Plugin