Γιατί οι άνθρωποι χρειάζονται τη σύνδεση με άλλους ανθρώπους

Οι άνθρωποι γεννιούνται “ενσύρματα” για να συνδέονται – είναι στο DNA μας, είναι τόσο ισχυρή ανάγκη όσο το φαγητό, το νερό και η ζεστασιά. Και αν κοιτάξετε ένα νεογέννητο μωρό, το βλέπετε αμέσως. Αν τα μωρά δεν προσκολληθούν επιτυχώς στη μητέρα τους, δεν θα μπορούν να επιβιώσουν – τα ανθρώπινα βρέφη γεννιούνται τελείως ανήμπορα, οπότε είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από αυτούς που μας φροντίζουν.

Μια ερωτική, ασφαλής σχέση είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου για τα μωρά.

Η σημασία των ασφαλών προσκολλήσεων για την ψυχική και σωματική ευεξία

Έτσι, στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα «σύστημα προσκόλλησης», το οποίο μας δίνει μια μαγνητική έλξη προς τους άλλους ((συνήθως) πρώτα στη μαμά, μετά τον μπαμπά, τα αδέλφια, τους παππούδες, τις θείες και θείους, φίλους του σχολείου, δασκάλους, ενήλικες φίλους, συναδέλφους, μέντορες και αργότερα ρομαντικούς συντρόφους και τέλος με τη δική μας οικογένεια, όταν ολόκληρος ο κύκλος ξεκινά από την αρχή. Είναι μια από τις βασικές αναπτυξιακές ανάγκες που εντόπισαν σε όλα τα παιδιά (μαζί με την ανάγκη για ασφάλεια και προστασία · να μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματα και τα συναισθήματά μας. αυθορμητισμός και παιχνίδι · και όρια/διδασκαλία σωστού από λάθους).

Οι άνθρωποι αποκόπτονται και απομονώνονται όταν δεν αισθάνονται πραγματικά ορατοί και κατανοητοί από τους άλλους, όταν δεν εισπράττουν εκτίμηση γι’ αυτό που είναι, όταν δεν αισθάνονται ασφάλεια και δεν απολαμβάνουν την αγάπη και την αποδοχή.

Ο ψυχαναλυτής John Bowlby συνειδητοποίησε ότι όλα τα παιδιά (και οι ενήλικες) χρειάζονται μια ασφαλή προσκόλληση σε όσους τους φροντίζουν, ειδικά στη μαμά. Εάν είμαστε αρκετά τυχεροί να αναπτύξουμε αυτό το ασφαλές δέσιμο στη βρεφική ηλικία, αυτό το «στυλ προσκόλλησης» θα παραμείνει σταθερό καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής μας και θα μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε ισχυρές, σταθερές, αγαπητικές σχέσεις με φίλους, ρομαντικούς συντρόφους και στη συνέχεια τα δικά μας παιδιά.

Ενισχύστε τις συνδέσεις σας

Πολλοί άνθρωποι δεν ήταν τόσο τυχεροί. Για διάφορους λόγους, οι προσκολλήσεις τους δεν ήταν ασφαλείς ως παιδιά, οπότε έχουν κάθε είδους προβλήματα στις σχέσεις τώρα. Ίσως δυσκολεύονται να δεσμευτούν ή να βουτήξουν πολύ γρήγορα και βαθιά (ειδικά αν πρόκειται για ένα άτομο με υψηλή ευαισθησία). Μπορεί να αποφύγουν εντελώς τις σχέσεις, επειδή είναι πολύ οδυνηρές. Αλλά, όπως λένε, παρόλο που αυτά τα μοτίβα είναι σταθερά εγκατεστημένα στον εγκέφαλό μας, δεν καθορίζονται ή δεν ορίζονται με κανέναν τρόπο. Ο εγκέφαλός μας αλλάζει πάντα, καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής μας (λόγω νευροπλαστικότητας ). Αυτή η αξιοσημείωτη ανακάλυψη σημαίνει ότι μπορούμε να μάθουμε να προσκολλούμαστε με μεγαλύτερη ασφάλεια και έτσι να μάθουμε να αγαπάμε, να εμπιστευόμαστε, να επιτρέπουμε τους άλλους στη ζωή μας.

Αυτή είναι μια από τις πιο συγκινητικές και όμορφες πτυχές της ψυχοθεραπείας-βλέποντας τους ανθρώπους να μαθαίνουν να εμβαθύνουν και να ενισχύουν τους δεσμούς τους, πρώτα με τους θεραπευτές τους, μετά με την οικογένεια, τους φίλους και αργότερα με έναν ρομαντικό σύντροφο, ακόμα κι αν αυτό φαίνεται σαν εμπόδιο μεγέθους Έβερεστ στην αρχή! Όσο τρομακτικό και αν φαίνεται, θυμηθείτε ότι δεν είστε ποτέ πολύ μεγάλοι και δεν είναι ποτέ αργά για να αφήσετε την αγάπη να ανθίσει. Γεννηθήκαμε έτοιμοι να αγαπήσουμε – είναι μόνο οι οδυνηρές εμπειρίες που έχουμε όταν είμαστε νέοι που μας απομακρύνουν από το δρόμο προς την εκπλήρωση σχέσεων. Το μόνο που έχετε να κάνετε – με βοήθεια, καθοδήγηση και υποστήριξη – είναι να επιστρέψετε στο μονοπάτι.

Οι άνθρωποι έχουν μια βαθειά ανάγκη για σύνδεση

Οι άνθρωποι έχουν μια βαθειά ανάγκη για σύνδεση, τόσο μεταξύ τους όσο και με τους φυσικούς κύκλους και τα συστήματα που δημιουργούν και υποστηρίζουν το σώμα μας. Αν νιώσουμε αποκομμένοι, υποφέρουμε. Η απομόνωση σκοτώνει. Καταστρέφει τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Μπορεί να αισθάνεστε αποκομμένοι ακόμη κι όταν περιτριγυρίζεστε από άλλους. Αυτό ονομάζεται συναισθηματική απομόνωση. Όπως αποδεικνύεται, η ποιότητα των σχέσεων και όχι η ποσότητα τους είναι αυτή που μας συντηρεί.

Μπορείτε να αποκοπείτε από τους φυσικούς κύκλους του περιβάλλοντος χάρη στους οποίους επιβιώνει το ανθρώπινο είδος για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Είναι όμως αφύσικο να παραμένουμε για πολλά χρόνια ή δεκαετίες αποκομμένοι από τη φύση και τα διαφορετικά της πρόσωπα: τις τεράστιες εκτάσεις δέντρων που καλύπτουν τις πλαγιές, τα γρανιτένια όρη που ορθώνονται μεγαλοπρεπή, τους κυματισμούς της λίμνης που λαμπυρίζουν στο φως του ήλιου σα διαμάντια, τις εκτάσεις από λιβάδια σπαρμένα με αγριολούλουδα.

Οι θεραπευτές ονομάζουν αυτή την έλλειψη σύνδεσης ως “διαταραχή λόγω ελλειματικής επαφής με τη φύση” (ή “σύνδρομο έλλειψης της φύσης”). Και αυτή η αποσύνδεση από τη φύση τροφοδοτεί την εκτεταμένη καταστροφή του περιβάλλοντος μας. Θα ήταν δύσκολο να καταστρέψουμε αυτό που αγαπάμε ή αυτό στο οποίο νιώθουμε συνδεδεμένοι.

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι η σύνδεση με τη γη και τις μορφές ζωής, επιφέρει γείωση και ηρεμία καθώς τους βοηθά να αισθανθούν ζωντανοί στην παρούσα στιγμή. Για πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των άθεων, η σύνδεση αυτή προσφέρει ικανοποίηση την οποία κάποιοι θα χαρακτήριζαν πνευματική: μέσω αυτής αντιλαμβανόμαστε τη θέση μας στην φυσική τάξη των πραγμάτων.

©ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.

Ακολουθήστε μας και στο Facebook

Για να μην χάνεις καμία ανάρτηση, ακολούθησε μας στο GOOGLE NEWS!