Πριν μπείτε στο νερό για να δροσιστείτε, να διασκεδάσετε ή να γυμναστείτε, σκεφτείτε ότι γύρω σας κολυμπούν εκατομμύρια μικροοργανισμοί που μπορούν να βλάψουν το δέρμα σας.
Είτε στο αλμυρό είτε στο γλυκό νερό, αυτοί οι μικροί "κάτοικοι" μπορούν να εισβάλουν στο δέρμα σας και να προκαλέσουν προβλήματα υγείας, αν βρουν πρόσφορο έδαφος, όπως λοιμώξεις ή δερματικές πληγές.
"Κάθε χρόνο, ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων υφίσταται κάποιας μορφής δερματικό τραυματισμό κατά την κολύμβηση ή την ενασχόληση με υποβρύχιες δραστηριότητες, είτε ως εργασία είτε ως ψυχαγωγία. Αυτό συμβαίνει επειδή το ανθρώπινο δέρμα είναι ευαίσθητο και μπορεί εύκολα να μολυνθεί από το νερό που περιέχει παθογόνους μικροοργανισμούς, εάν παραβιαστεί ο φραγμός του.
Ωστόσο, οι κίνδυνοι δεν είναι πάντα αόρατοι. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών καλοκαιρινών αποδράσεων, τα δερματικά προβλήματα προκαλούνται συχνά από την επαφή με θαλάσσιους οργανισμούς, όπως μέδουσες, θαλάσσιες ανεμώνες, αχινούς και σκορπιούς. Μια τέτοια επαφή είναι πιθανό να προκαλέσει μια σειρά συμπτωμάτων από ήπιες τοπικές αντιδράσεις έως αναφυλακτικό σοκ.
Εξίσου συχνές είναι και οι αλλεργίες από χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στις πισίνες και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται στις εκδρομές. Το νάιλον, ο πολυεστέρας, το καουτσούκ και η σιλικόνη είναι μερικά από τα υλικά που βρίσκονται στα μαγιό, τις στολές κατάδυσης και τις μάσκες παραλίας και μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικά συμπτώματα σε επαφή με το δέρμα.
'Το άγγιγμα αχινών, σκορπιόψαρων, δράκωνες ή ακόμη και μεδουσών μπορεί να προκαλέσει τοπικές αντιδράσεις όπως πόνο, ερυθρότητα, κνησμό και ερεθισμό. Στην περίπτωση των αχινών μπορεί να προκληθεί αιμορραγία, ενώ το δηλητήριο του σκορπιού και του δράκοντα καρχαρία μπορεί να προκαλέσει συστηματικά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένου του αλλεργικού σοκ. Το ίδιο ισχύει και για την επαφή του δέρματος με μέδουσες και θαλάσσιες ανεμώνες.
Τα σκουφάκια κολύμβησης, τα γυαλιά, τα πτερύγια ποδιών και τα κλιπ μύτης μπορεί να προκαλέσουν κηλίδες και μερικές φορές φυσαλίδες στο δέρμα σε άμεση επαφή με αυτά. Τα μαγιό που περιέχουν ερεθιστικές ουσίες ενοχοποιούνται επίσης συχνά για την ανάπτυξη δερματίτιδας εξ επαφής, με αποτέλεσμα ένα κνησμώδες, φουσκώδες ή εκζεματικό εξάνθημα στο λαιμό, τον κορμό και τα άκρα. Η δερματίτιδα εξ επαφής μπορεί επίσης να προκληθεί από το χλώριο, το βρώμιο και άλλα απολυμαντικά χημικά που περιέχονται στο νερό της πισίνας. Ως αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν κνησμώδες εξάνθημα στις εκτεθειμένες περιοχές του σώματος και απώλεια τριχών στο σώμα μετά την έξοδό τους από την πισίνα.
Επειδή η επαναλαμβανόμενη επαφή με το νερό προκαλεί την απώλεια της αντιβακτηριδιακής δράσης του σμήγματος και της φυσιολογικής χλωρίδας του δέρματος, καθιστώντας το πιο ευάλωτο, τα άτομα που περνούν πολύ χρόνο στο νερό (π.χ. δύτες) κινδυνεύουν να εμφανίσουν εξανθήματα, αποστήματα, ερυθρότητα και πρήξιμο λόγω μόλυνσης από κάθε είδους βακτήρια, μύκητες και παράσιτα που ζουν στο νερό.
Για παράδειγμα, η μόλυνση από έναν τύπο βακτηρίου που ονομάζεται Pseudomonas pyocyanin προκαλεί διάχυτες ερυθηματώδεις βλατίδες διάσπαρτες στον κορμό και τα άκρα και, σπάνια, πυρετό, πονοκέφαλο και κόπωση. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτό το βακτήριο μπορεί να προκαλέσει σοβαρές λοιμώξεις σε κολυμβητές σε πισίνες καθώς και στη θάλασσα.
Βακτηριακές λοιμώξεις μπορεί επίσης να προκληθούν μέσω "στενής επαφής" με στρεπτόκοκκους και σταφυλόκοκκους. Πράγματι, όταν εισέρχονται στο σώμα μέσω ρωγμών στο δέρμα στην ελαστική ζώνη ενός μαγιό, μπορούν εύκολα να προκαλέσουν το σχηματισμό μικρών, βαθιών οζιδίων κατά μήκος των κάτω πτυχών των γλουτών, ιδίως σε κολυμβητές που φορούν υγρά, στενά μαγιό για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Ένα άλλο βακτήριο, το dermatophyte congolensis, μπορεί να προκαλέσει περιοχές υπερκεράτωσης (pitting keratosis) με διαβρώσεις και ουλές στα πέλματα των ποδιών και τις παλάμες των χεριών, όταν εισβάλλει στην κεράτινη στιβάδα, η οποία μαλακώνει από τον ιδρώτα και την υγρασία", λέει ο Δρ Στάμος.
Αλλά εκτός από τα επικίνδυνα βακτήρια, οι λοιμώξεις μπορεί να προκληθούν και από μύκητες που ζουν στην υγρή άμμο ή στο κατάστρωμα της πισίνας. Όταν οι κολυμβητές και οι δύτες έρχονται σε επαφή με δερματόφυτα των γενών Trichophyton, Epidermophyton και Microsporum, μπορεί να αναπτύξουν μια μυκητιασική λοίμωξη γνωστή ως "δακτυλίτιδα του ποδιού του αθλητή". Ένας μειωμένος δερματικός φραγμός επιτρέπει την εισβολή των μυκήτων και το υγρό δέρμα ευνοεί την ανάπτυξη των μυκήτων.
Ο Δρ Στάμος σημειώνει: "Για τις βακτηριακές λοιμώξεις, η θεραπεία είναι σχεδόν αποκλειστικά αντιβιοτικά, αλλά για τις μυκητιασικές λοιμώξεις, υπάρχουν πολλές επιλογές, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αντιμυκητιασικών φαρμάκων, των θεραπειών από το στόμα και της θεραπείας με λέιζερ, η οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για την ονυχομυκητίαση". Η λοίμωξη από τον HPV είναι πιο συχνή στους κολυμβητές, γενικά σε όσους ασχολούνται επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με τα θαλάσσια σπορ. Τα υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης στους δύτες είναι σε κοινόχρηστο εξοπλισμό, όπως οι στολές κατάδυσης και τα πτερύγια.
Αυτός είναι ο ιός που ευθύνεται για τη βερρούκα vulgaris. Έχει βρεθεί ότι οι κολυμβητές και οι δύτες έχουν 1,81 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τα χαρακτηριστικά μικρά, σκληρά οζίδια στο προσβεβλημένο δέρμα από εκείνους που δεν περνούν πολύ χρόνο στο νερό.
Τα πέλματα των ποδιών μολύνονται συχνότερα και τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν αρκετούς μήνες μετά τη μόλυνση. Τα πελματιαία κονδυλώματα χαρακτηρίζονται διαφορετικά από άλλα κονδυλώματα λόγω της πίεσης που ασκείται στην προσβεβλημένη περιοχή. Σχηματίζονται παχιές υπερκερατωτικές βλάβες, ιδίως στη φτέρνα και στις κεφαλές των μεταταρσίων. Είναι πιθανό να προκαλούν πόνο στα προσβεβλημένα άτομα.
'Είναι αδύνατο να εξαλειφθεί ο ιός από τον οργανισμό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα που προκαλεί ο ιός. Ωστόσο, η θεραπεία απαιτεί χρόνο και υπομονή, καθώς η νόσος επανεμφανίζεται επανειλημμένα. Το μόνο ισχυρό όπλο που διαθέτουμε κατά των πελματιαίων κονδυλωμάτων είναι το χειρουργικό λέιζερ Co2. Αν επιλέξετε αυτή την απολύτως ασφαλή μέθοδο, ο χρόνος θεραπείας μπορεί να μειωθεί δραματικά και να μειωθεί ακόμη και σε μία μόνο συνεδρία, αν η βλάβη δεν είναι εκτεταμένη", τονίζει ο ειδικός.
'Υπάρχουν τόσοι πολλοί κίνδυνοι που παραμονεύουν στη θάλασσα και στις ακτές. Ωστόσο, δεν πρέπει να μας εμποδίζουν να κάνουμε τις δραστηριότητές μας. Απλώς πρέπει να επιλέγουμε πού κολυμπάμε, να φροντίζουμε το δέρμα μας, να ενημερώνουμε τον κόσμο για τους κινδύνους και τις πρώτες βοήθειες και να τον παροτρύνουμε να απευθυνθεί άμεσα σε δερματολόγο και να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα, ειδικά αν είναι σοβαρά', καταλήγει ο Δρ Στάμος.
©ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν
αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον
προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook
Για να μην χάνεις καμία ανάρτηση, ακολούθησε μας στο GOOGLE NEWS!
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε μας και στο Instagram
Social Plugin