©ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ |
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν την έννοια του τατουάζ όπως την έχουμε σήμερα. Τα τατουάζ που έκαναν ήταν κυρίως τιμωρητικά ή σημάδια ιδιοκτησίας.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, το 480 π.Χ., πριν από τη μάχη των Θερμοπυλών, μερικοί Έλληνες πήγαν με τους Πέρσες. Οι Έλληνες που πήγαν με τους Πέρσες από ανάγκη δεν τιμωρήθηκαν, αλλά αυτοί που πήγαν από δειλία ή με τη θέλησή τους τιμωρήθηκαν σκληρά και παραδειγματικά. Οι Θηβαίοι, με αρχηγό το Λεοντιάδη, πήγαν με τους Πέρσες και τους στιγμάτισαν με τα βασιλικά στίγματα. Αυτό τους έκανε να είναι δύσκολο να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, όταν οι Αθηναίοι νίκησαν τους Σαμίους σε ναυμαχία, τους στιγμάτισαν με το κεφάλι ενός γουρουνιού. Οι Σάμιοι, με αρχηγό τον Μέλισσο, νίκησαν τους Αθηναίους σε μια άλλη ναυμαχία και τους στιγμάτισαν με μια κουκουβάγια στο μέτωπο.
Επίσης, οι δούλοι που δραπέτευαν και συλλαμβάνονταν στιγματίζονταν με το σύμβολο του αφέντη τους. Αυτό τους έκανε να είναι εύκολο να εντοπιστούν.
Η έννοια του τατουάζ στην αρχαία Ελλάδα
Η έννοια του τατουάζ στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ διαφορετική από την έννοια που έχει σήμερα. Τα τατουάζ δεν θεωρούνταν μορφή τέχνης ή έκφρασης, αλλά ήταν κυρίως τιμωρητικά ή σημάδια ιδιοκτησίας.
Τα τιμωρητικά τατουάζ δίνονταν σε όσους είχαν διαπράξει κάποιο σοβαρό αδίκημα, όπως προδοσία, δειλία ή κλοπή. Τα σημάδια ιδιοκτησίας δίνονταν σε δούλους ή ζώα, για να διευκολυνθεί η αναγνώρισή τους.
Τα τατουάζ ως τιμωρία
Τα τατουάζ ως τιμωρία ήταν ένα σκληρό και παραδειγματικό μέτρο. Στόχος τους ήταν να εξευτελίσουν τον τιμωρούμενο και να τον αποτρέψουν από το να επαναλάβει το αδίκημα.
Τα τατουάζ γίνονταν συνήθως στο πρόσωπο ή στο σώμα του τιμωρούμενου. Τα σχέδια που χρησιμοποιούνταν ήταν διάφορα, όπως στίγματα, σύμβολα ή ακόμα και επιγραφές.
Τα τατουάζ ως σημάδια ιδιοκτησίας
Τα τατουάζ ως σημάδια ιδιοκτησίας χρησιμοποιούνταν για να διευκολυνθεί η αναγνώριση των δούλων ή των ζώων. Τα σχέδια που χρησιμοποιούνταν ήταν συνήθως απλά και εύκολα να αναγνωριστούν, όπως γράμματα ή σύμβολα.
Στην αρχαία Ελλάδα, οι δούλοι ήταν περιουσία των αφεντικών τους. Τα τατουάζ που τους δίνονταν τους έκαναν να είναι εύκολο να εντοπιστούν και να επιστρέψουν στον αφέντη τους, αν δραπέτευαν.
Ο Διογένης και ο δούλος του
Ο Διογένης ο Κυνικός ήταν ένας φιλόσοφος που έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ. Ήταν γνωστός για την απλή ζωή του και για την αντίθεσή του στην ιδιοκτησία.
Σύμφωνα με μια ιστορία, ο δούλος του Διογένη δραπέτευσε. Οι φίλοι του Διογένη ήθελαν να τον τιμωρήσουν κάνοντάς του τατουάζ. Ο Διογένης, όμως, αρνήθηκε και είπε ότι ο δούλος του είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει.
©ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν
αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον
προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook
Για να μην χάνεις καμία ανάρτηση, ακολούθησε μας στο GOOGLE NEWS!
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε μας και στο Instagram
Social Plugin