Αλλεργία την Άνοιξη: Ποιοί πρέπει να ξεκινούν θεραπεία έναν μήνα πριν

Η αλλεργία: Μια υπερδραστηριότητα του ανοσοποιητικού απέναντι σε αβλαβείς ουσίες

Η αλλεργία ορίζεται ως η παθολογική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε ουσίες του περιβάλλοντος που θεωρούνται αβλαβείς. Αυτές οι ουσίες, ονομάζονται αλλεργιογόνα, και μπορούν να προκαλέσουν έντονα συμπτώματα σε διάφορα όργανα του σώματος.

Ποια είναι τα συμπτώματα που προκαλούνται από τα αλλεργιογόνα του αέρα;

Τα συμπτώματα αυτά επηρεάζουν κυρίως τη μύτη, με τα άτομα να παρουσιάζουν καταρροή, μπούκωμα, φτέρνισμα, φαγούρα στον ουρανίσκο και την γλώσσα και υπερέκκριση βλέννας, και μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και σε αλλεργική βρογχίτιδα, βήχα και άσθμα.

Επιπλέον, μπορεί να επηρεάσουν και το δέρμα, εμφανίζοντας έκζεμα ή εξανθήματα, ενώ συμπτώματα παρουσιάζονται και στα μάτια, με την εμφάνιση επιπεφυκίτιδας αλλά και ερυθρότητας, φαγούρας ή οιδήματος στα βλέφαρα.

Πώς μπορούμε να προλάβουμε τις αλλεργίες;

Σημαντική είναι η πρόληψη με την αποφυγή, όσο είναι δυνατόν, των γνωστών αλλεργιογόνων ουσιών και η απομάκρυνση από χώρους που αποδεδειγμένα αποτελούν αιτία συχνών και σοβαρών αλλεργικών κρίσεων.

«Υπάρχουν ασθενείς που παρουσιάζουν σταθερά κάθε χρόνο, την άνοιξη, συμπτωματολογία αλλεργικής ρινίτιδας ή βρογχικού άσθματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να αρχίσουμε την κατάλληλη αγωγή ένα μήνα περίπου πριν την έναρξη της άνοιξης, ώστε να αποφύγουμε την εκδήλωση της νόσου ή τον περιορισμό της συμπτωματολογίας.

Παρόλα αυτά, σε περίπτωση εμφάνισης αλλεργικής συμπτωματολογίας, θα πρέπει να απευθυνθείτε στον ειδικό αλλεργιολόγο ώστε να σας συστήσει την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση», συστήνει ο ειδικός.

Παράγοντες κινδύνου και αλλεργιογόνα:

Γενετική: Η προδιάθεση για αλλεργίες κληρονομείται.
Περιβαλλοντικοί: Η έκθεση σε αλλεργιογόνα όπως η γύρη, τα ακάρεα σκόνης, τα τριχίδια ζώων, οι τροφές και τα φάρμακα αυξάνουν τον κίνδυνο.

Συμπτώματα:

Ρινίτιδα: Καταρροή, μπούκωμα, φτέρνισμα, φαγούρα στα μάτια, ρινική συμφόρηση.
Άσθμα: Βήχας, δύσπνοια, σφίξιμο στο στήθος, συριγμός.
Εξανθήματα: Κνίδωση, έκζεμα, αγγειοοίδημα.
Πεπτικά προβλήματα: Ναυτία, έμετος, διάρροια.
Αναφυλακτικό σοκ: Σπάνια, αλλά άμεσα επικίνδυνη αντίδραση που απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.

Διάγνωση:

Δερματικά τεστ: Εγχύονται αλλεργιογόνα στο δέρμα και παρατηρείται η αντίδραση.
Αιματολογικές εξετάσεις: Μετράνε τα αντισώματα IgE στο αίμα.
Σπιρομέτρηση: Εκτιμά την αναπνευστική λειτουργία (για το άσθμα).

Πρόληψη:

Αποφυγή αλλεργιογόνων: Μείωση έκθεσης σε γνωστά αλλεργιογόνα.
Φαρμακευτική αγωγή: Αντιισταμινικά, ρινικά σπρέι, εισπνεόμενα.
Απευαισθητοποίηση (εμβόλια αλλεργίας): Ο ασθενής λαμβάνει σταδιακά αυξανόμενες δόσεις του αλλεργιογόνου για να "εκπαιδεύσει" το ανοσοποιητικό του σύστημα.

Θεραπεία:

Αντιισταμινικά: Ανακουφίζουν από συμπτώματα όπως φαγούρα, φτέρνισμα, καταρροή.
Κορτιζονούχα: Χορηγούνται για πιο σοβαρές αλλεργίες, όπως άσθμα ή εκζεμα.
Απευαισθητοποίηση: Μακροχρόνια θεραπεία που μειώνει την ευαισθησία στα αλλεργιογόνα.

Συμβουλές: